Brytyjska rodzina królewska pogrążona jest w żałobie.
Katarzyna, księżna Kentu, zmarła w wieku 92 lat, poinformował Pałac Buckingham z „głębokim smutkiem”.
Była najdłużej urzędującym członkiem rodziny królewskiej, żoną księcia Edwarda i kuzynką nieżyjącej już królowej Elżbiety II.
Znana po prostu jako „Pani Kent”
Księżna Kentu „odeszła spokojnie wczoraj wieczorem w Pałacu Kensington, otoczona rodziną” – podano w oświadczeniu w piątek.
W Pałacu Buckingham flaga Union Jack została opuszczona do połowy masztu.
„Król, Królowa i wszyscy członkowie Rodziny Królewskiej łączą się z księciem Kentu, jego dziećmi i wnukami w żałobie po ich stracie i z rozrzewnieniem wspominają dożywotnie oddanie księżnej wszystkim organizacjom, z którymi była związana, jej pasję do muzyki i empatię dla młodych ludzi” – przekazał Pałac.
Według BBC , księżna była oddaną miłośniczką muzyki, wspierała organizacje charytatywne, a nawet uczyła muzyki w szkole podstawowej. Uczniowie nie mieli pojęcia o jej królewskim statusie i nazywano ją po prostu „Panią Kent”.
Wiele osób pamięta księżną z jej częstych wizyt na Wimbledonie. Nie tylko oglądała mecze tenisowe, ale i wręczała nagrody na korcie.
Dołączyła do rodziny królewskiej w 1961 roku
Urodziła się jako Katharine Worsley w arystokratycznej rodzinie właścicieli ziemskich w Yorkshire. Dołączyła do rodziny królewskiej w 1961 roku, kiedy wyszła za mąż za księcia Edwarda. Księcia Kentu, wnuka króla Jerzego V. Co zaskakujące, Worsley otrzymała formalne wykształcenie dopiero w wieku 10 lat. Jednak szybko przystosowała się do życia w rodzinie królewskiej.
Księżniczka Anna była jedną z druhen na ślubie Katarzyny i Edwarda w York Minster. A wśród zgromadzonych byli także nieżyjąca już królowa Elżbieta II i książę Karol.
Przez całe życie księżna łączyła obowiązki królewskie z wytyczaniem własnej drogi. W 1994 roku, jako pierwsza od ponad 300 lat członkini rodziny królewskiej, przeszła na katolicyzm, nazywając to „długo rozważaną osobistą decyzją”. Została przyjęta do Kościoła przez kardynała Basila Hume’a, który pomógł również założyć organizację charytatywną Passage dla bezdomnych, w której księżna później pracowała jako wolontariuszka.
Poronienie
Para doczekała się trojga dzieci, jednak w 1977 roku doszło do tragedii, gdy ich syn, Patrick, urodził się martwy. Strata ta wywołała u nich silne emocje i siedmiotygodniowy pobyt w szpitalu z powodu, jak określili to urzędnicy, „wyczerpania nerwowego”.
Wspominając to po latach, powiedziała w wywiadzie dla „The Daily Telegraph” : „To miało na mnie druzgocący wpływ. Nie miałam pojęcia, jak druzgocące może to być dla kobiety. To sprawiło, że stałam się niezwykle wyrozumiała dla innych, które doświadczyły martwego urodzenia”.
W czasach, gdy rzadko mówiono o problemach ze zdrowiem psychicznym, odważnie opowiedziała o swojej walce z „ostrą depresją”.
W 2002 roku księżna postanowiła wycofać się z królewskich obowiązków i przestała używać tytułu „Jej Królewska Wysokość”. Stała się nieformalnie Katarzyną Kent lub Katarzyną, Księżną Kentu. Nigdy jednak całkowicie nie zniknęła z życia publicznego, uczestnicząc w ważnych wydarzeniach, takich jak ślub księcia Williama i Catherine Middleton w 2011 roku, koncerty w Pałacu Buckingham i nabożeństwa w katedrze św. Pawła podczas Diamentowego Jubileuszu Królowej w 2012 roku, a także ślub księcia Harry’ego i Meghan Markle w 2018 roku.
Co znamienne, nie wzięła udziału w pogrzebie królowej Elżbiety II w 2022 r. ani w koronacji króla Karola III w 2023 r., po cichu wyznaczając własną ścieżkę przez dziesięciolecia życia królewskiego.
Księżna Kentu pozostawiła po sobie męża, 89-letniego księcia Kentu, oraz dwóch synów i córkę.
CZYTAJ WIĘCEJ
Ślub Jeffa Bezosa za 56 milionów dolarów rozpalił internautów
Taniec Meghan Markle w czasie ciąży podsyca plotki o macierzyństwie zastępczym
