Zdobyła sławę w 1979 roku jako aktorka komediowa i symbol seksu.
Później zagrała w hollywoodzkiej produkcji Superman III i odnalazła się też jako psycholog, autorka książek o seksie i związkach oraz prezenterka.
Obecnie mieszka na Florydzie, gdzie kontynuuje swoją pracę i pasje z tą samą energią i zaangażowaniem co przed laty.
Zgwałcona przez narkomana
Aktorka, o której mowa urodziła się w 1949 roku w Auckland w Nowej Zelandiii i od zawsze była ciekawa świata.
W wieku czterech lat przy okazji przeprowadzki do Australii odbyła podróż przez ocean. Zamieszkała tam ze swoimi rodzicami, którzy byli naukowcami i dwiema siostrami.
Wtedy jeszcze wydawało jej się, że wszystko jest możliwe, aż do wstrząsającego momentu, który zmienił ją na zawsze. Jak wynika z autobiografii, w wieku 16 lat ją zgwałcono. Zrobił to 35-letni heroinista, który zaraził ja infekcją przenoszoną drogą płciową (STI).
Zdarzenie to zachowała dla siebie, ale gdy rodzice dowiedzieli się o infekcji, wyrzucili ją z domu. Jak wspominała: „Dobrze pamiętam to uczucie, ponieważ nadal je odczuwam za każdym razem, gdy ktoś mnie odrzuca, nawet w dość niewielkim stopniu”.
Kontynuacja artykułu pod zdjęciem
Jak wspomniano, rodzice komediantki byli naukowcami, tata zoologiem, a mama biologiem. Byli zdystansowani, oziębli, a czasem wręcz surowi, mówiąc jej nawet, że jest jak eksperyment.
„Czy celowo pozbawili mnie miłości i pocieszenia, żeby zobaczyć, jak się rozwinę? Czasami tak właśnie się czułam” – napisała aktorka w swojej książce.
Ojciec wyrzucił ją z domu
Aktorka wspomina też, że jej rodzice wobec swojego pierwszego dziecka mieli ogromne oczekiwania. W wieku trzech lat zaczęła czytać i uzyskała wysokie wyniki w testach na inteligencję. W wieku siedmiu lat przeniesiono ją do wyższej klasy, gdzie spotkała się z prześladowaniem i wykluczeniem społecznym.
Mimo to dążyła do doskonałości, ponieważ, jak sama to ujęła, „mój ojciec jasno dawał do zrozumienia, że drugie miejsce jest nie do przyjęcia”.
Ten brak troski pozostawił w niej trwały ślad. „Mam coś takiego na punkcie dotyku. Naprawdę pragnę przytulania i dotyku, ale kiedy znajduję się w takiej sytuacji, czuję lekki niepokój. Tak jakby to mnie smuciło, bo przypomina mi o tym, co mnie ominęło. Coś takiego zdarza się wielu osobom, których nie przytulano w dzieciństwie”.
Mając to na uwadze, nie dziwi już tak bardzo, że rodzice wyrzucili ją na bruk, gdy dowiedzieli się, że ma chorobę przenoszoną drogą płciową.
Z chwilą, gdy ciężko zachorowała na mononukleozę i rzeżączkę, jej ojciec przyszedł do jej łóżka i powiedział: „Miałaś zachować czystość do ślubu. Nie jesteś już moją córką”.
Jednak pomimo wyrzucenia z domu, tej kobiecie udało się podnieść.
Przełamywanie schematów
W 1971 roku aspirująca aktorka zdała egzaminy w Narodowym Instytucie Sztuki Dramatycznej w Sydney, a jej kariera powoli nabierała rozpędu. Jednak sukces nie przyszedł z dnia na dzień. Często wypadała słabo i nie zawsze dostawała najlepsze role. W Australii poświęcała również wiele energii na walkę z szufladkowaniem aktorów w teatrze, a jej emocjonalne reakcje niekiedy trafiały do prasy.
Być może z tego powodu w 1976 roku przeprowadziła się do Wielkiej Brytanii, gdzie wystąpiła w wielu filmach i programach telewizyjnych. Jednak to jako komik dokonała przełomu w swojej karierze. Później w Wielkiej Brytanii określano ją mianem „jednej z najbardziej bezczelnych osób eksportowanych z kolonii”.
Pod koniec lat 70. i na początku lat 80. zyskała sławę w brytyjskim serialu komediowym Not the Nine O’Clock News. Występowała w nim u boku znanych komików, takich jak Rowan Atkinson, Mel Smith i Griff Rhys Jones.
Kontynuacja artykułu pod zdjęciem
W serialu tym przełamała schemat. Nie tylko była jedyną kobietą w komediowym zespole, zdominowanym przez eleganckich facetów, ale sama zagrała seksowną postać kobiecą w czasach, gdy w kobiety zazwyczaj wcielali się mężczyźni w przebraniach.
„Ciągle myślałam, że chcę być poważną aktorką, co było głupie, bo jestem okropną, poważną aktorką i uważam, że aktorstwo oparte na faktach jest nudne. Po prostu nie słuchałam samej siebie. Powinnam była wiedzieć, że jestem komiczką” – wyjaśniła kiedyś.
Najbardziej pamiętny szkecz
W jednym z jej najbardziej pamiętnych skeczy zagrała recepcjonistkę w wypożyczalni samochodów, która na pytanie, czy klient może skorzystać z karty American Express, odpowiedziała: „To wystarczy, proszę pana, a może chciałby pan też pogłaskać mnie po piersiach?” – rozpinając przy tym bluzkę. Skecz był satyrą na slogan reklamowy firmy, a w artykule redakcyjnym z 2007 roku napisano, że „doskonale oddał ducha lat 80., hasło 'chciwość jest dobra’, którego dziedzictwo wciąż jest odczuwalne”.
Na początku lat 80. praca nad serialem doprowadziła ją do roli w dużym hollywoodzkim filmie. Wcieliła się w Lorelei Ambrosię, dziewczynę filmowego złoczyńcy Rossa Webstera. Za występ w Superman III zyskała uznanie wielu osób.
Kontynuacja artykułu pod zdjęciem
Jednak jeden z krytyków uznał, że ta rola nie ukazała jej talentu, pisząc, że „całkowicie zmarnowała swój potencjał w roli, która byłaby zbyt głupia dla Goldie Hawn”.
W połowie lat 80. genialna komiczka dołączyła do amerykańskiego programu Saturday Night Live, zostając drugą kobietą w obsadzie i jedyną, która urodziła się poza Ameryką Północną.
Nowy początek
Przez wiele lat uważano ją za jedną z najzabawniejszych kobiet na świecie.
Wcielała się w takie postacie jak Billy Idol i Cyndi Lauper. Wspominając o niej, magazyn Rolling Stone opisał ją jako „jasny punkt w słabym sezonie”.
Życie aktorki nabrało rozpędu w 1989 roku, kiedy wyszła za mąż za szkockiego komika Billy’ego Connolly’ego. Para była razem przez dziesięć lat, zanim wzięła ślub na Fidżi. Trzy lata później przeprowadzili się do Los Angeles i wspólnie wychowali trójkę dzieci.
Jak wynika z autobiografii, po latach refleksji i osiągnięciu swoich celów w komedii, zdecydowała się na karierę psychologa. Na początku lat 90., po studiach na Uniwersytecie Antioch w USA, uzyskała kwalifikacje psychologa klinicznego.
W dodatku jest też odnoszącą sukcesy autorką, która opublikowała kilka książek. W 2002 roku napisała bestsellerową psychobiografię o swoim mężu, zatytułowaną Billy.
Kim więc jest ta wszechstronnie uzdolniona kobieta, o której piszemy? To nikt inny, jak Pamela Stephenson!
Ta pochodząca z Nowej Zelandii australijsko-brytyjska psycholog, pisarka, aktorka i komik, jak widać ma wiele talentów. Obecnie mieszka na Florydzie ze swoim mężem Billym.
Kontynuacja artykułu pod zdjęciem
Przeprowadzka w spokojniejsze miejsce
Mąż Pameli Stephenson też ma za sobą niezwykłą karierę. Oprócz dziesięcioleci występów na żywo, które uczyniły go uwielbianym artystą na całym świecie, pojawił się w około 50 filmach i setkach programów telewizyjnych. Przezwyciężył raka prostaty, ale około 10 lat temu zdiagnozowano u niego chorobę Parkinsona.
„Jako główna opiekunka mojego 80-letniego męża, staram się mu ograniczać stres” – stwierdziła w 2023 roku w wywiadzie dla The Guardian.
„Nasza przeprowadzka na Florydę wiązała się z potrzebą zapewnienia Billy’emu spokojniejszego miejsca, z dala od ekstremalnych temperatur, jakie występują w Nowym Jorku. Podobnie jak w ukochanym Glasgow Billy’ego, mroźna zima wiąże się dla niego z ryzykiem poślizgnięcia się na lodzie i upadkiem na tyłek”.
„Na razie naszymi alternatywnymi zagrożeniami ze środowiska są huragany, agresywne szpaki i odchody legwanów” – dodała.
Kontynuacja artykułu pod postem
Od dzieciństwa naznaczonego wyzwaniami i odpornością, po karierę obejmującą komedię, aktorstwo, pisanie i psychologię. Pamela Stephenson udowodniła, że ma w sobie prawdziwy talent i determinację.
Czy to rozśmieszając publiczność na scenie, analizując ludzki umysł, czy dzieląc się swoimi spostrzeżeniami w książkach, nieustannie się rozwija, pozostawiając niezatarty ślad w każdej dziedzinie, której się tknie. Co za podróż, dziękujemy Pamelo, że nas w nią zabrałaś!
CZYTAJ TAKŻE:
Dziewczynka, która była po prostu numerem
