Naukowcy dokonali przełomowego odkrycia, identyfikując 10 specyficznych „markerów” krwi, które odróżniają stulatków od tych, którzy umierają wcześniej. To pozwala im przewidywać, kto ma większe szanse na dożycie 100 lat.
Stulatkowie, których niegdyś uważano za cud medycyny, nie należą już do rzadkości. W rzeczywistości, ta szacowna populacja osób w wieku powyżej 100 lat stanowi obecnie najszybciej rosnącą grupę wiekową na świecie, a ich liczba podwaja się mniej więcej co dekadę od lat 70. XX wieku.
Ta niezwykła tendencja nie tylko odzwierciedla postęp w opiece zdrowotnej i poprawie jakości życia, ale także motywuje naukowców do badania tego, co dzieje się w organizmach osób, które żyją najdłużej, zwłaszcza na poziomie mikroskopowym krwi i biologii.
Odpowiedzi może przynieść przełomowe odkrycie, którego dokonano na podstawie długoterminowego badania przeprowadzonego w Szwecji.
Lata badań nad długowiecznością
Naukowcy przeanalizowali dane 44 637 osób z hrabstwa Sztokholm, wykorzystując dane z ogromnego, populacyjnego zasobu wyników badań laboratoryjnych. Wśród uczestników badania urodzonych między rokiem 1893, a 1920 (w wieku od 64 do 99 lat), w latach 1985-1996 wykonano rutynowe badania krwi. Potem nadszedł czas długiego oczekiwania. Uczestników monitorowano przez 35 lat, korzystając z krajowych rejestrów chorób, zgonów i statusu miejsca zamieszkania.
Spośród tych osób 1224 dożyło 100 lat, przy czym 84,6% z nich stanowiły kobiety, co jest zgodne z różnicami w długości życia między płciami.
Jednak naukowcy nie byli zainteresowani wyłącznie wynikami. Chcieli dowiedzieć się, czy próbki krwi pobrane lata wcześniej wskazują, kto ostatecznie przeżyje najdłużej.
Okazuje się, że jest to możliwe, przynajmniej do pewnego stopnia.
Skrajne wartości
Naukowcy przyjrzeli się 12 markerom krwi. Wśród nich znalazły się:
- Glukoza i cholesterol całkowity dla zdrowia metabolicznego
- Kreatynina dla funkcji nerek
- Enzymy wątrobowe, takie jak gamma-glutamylotransferaza (GGT), fosfataza alkaliczna (ALP) i dehydrogenaza mleczanowa (LD)
- Markery żelaza i kwasu moczowego, często związane ze stanem zapalnym
- Albumina, która sygnalizuje stan odżywienia
Ich wnioski były jasne. Skrajne wartości, zbyt wysokie lub zbyt niskie zmniejszały prawdopodobieństwo dożycia 100. roku życia.
Najważniejsze ustalenia
„Ogólnie rzecz biorąc, stwierdziliśmy, że osoby, które dożyły setnych urodzin, miały tendencję do niższego poziomu glukozy, kreatyniny i kwasu moczowego od 60. roku życia” – napisała badaczka Karin Modig w artykule w Live Science. „Na przykład bardzo niewielu stulatków miało poziom glukozy powyżej 6,5 we wcześniejszym okresie życia lub poziom kreatyniny powyżej 125”.
Badania wykazały, że niższy poziom glukozy, kreatyniny, kwasu moczowego, AspAT, GGT, ALP, TIBC (całkowitej zdolności do budowy żelaza) i LD wiązał się z większym prawdopodobieństwem dożycia stu lat.
Osoby z bardzo niskim poziomem cholesterolu całkowitego lub żelaza „miały mniejsze szanse na dożycie 100 lat w porównaniu z osobami z wyższym poziomem”.
Zrównoważony poziom cholesterolu i żelaza
Jednym z najbardziej intrygujących elementów są niuanse związane z cholesterolem.
„Odkryliśmy, że wyższy poziom cholesterolu całkowitego wiązał się z większym prawdopodobieństwem dożycia stu lat, co stoi w sprzeczności z klinicznymi wytycznymi dotyczącymi poziomu cholesterolu, ale jest zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały, że wysoki poziom cholesterolu generalnie sprzyja śmiertelności w bardzo podeszłym wieku” – można przeczytać w raporcie.
Podobnie, bardzo niski poziom żelaza wiązał się z niższym prawdopodobieństwem dożycia 100 lat, co wskazuje na znaczenie utrzymania zrównoważonych, a nie skrajnych wyników badań laboratoryjnych.
Geny i styl życia
Według Karin Modig wyniki „sugerują potencjalny związek między zdrowiem metabolicznym, odżywianiem i wyjątkową długowiecznością”.
„Jednak badanie nie pozwala na wyciągnięcie wniosków na temat tego, które czynniki związane ze stylem życia lub geny odpowiadają za wartości biomarkerów. Można jednak zasadnie przypuszczać, że czynniki takie jak odżywianie i spożycie alkoholu odgrywają znaczącą rolę. Prawdopodobnie monitorowanie parametrów nerek i wątroby, a także poziomu glukozy i kwasu moczowego w miarę starzenia się, nie jest złym pomysłem” – wyjaśniła.
„Mimo to, w pewnym zakresie także przypadek odgrywa rolę w osiągnięciu słusznego wieku. Jednak fakt, że różnice w biomarkerach można było zaobserwować na długo przed śmiercią, sugeruje, że geny i styl życia również mogą odgrywać znaczną rolę” – dodała Modig.
Co to dla Ciebie oznacza
To nie jest wezwanie do dążenia do perfekcji w wynikach badań laboratoryjnych. To przypomnienie, że utrzymanie zdrowych, średnich wartości może być korzystniejsze dla zdrowia w dłuższej perspektywie niż próba sprowadzenia pewnych wartości do najniższych możliwych poziomów.
Utrzymywanie prawidłowego poziomu cukru we krwi, wspieranie funkcji nerek i wątroby oraz unikanie zarówno niedoborów, jak i nadmiaru składników odżywczych może pomóc Ci przechylić szalę na Twoją korzyść. Porozmawiaj z lekarzem, śledź swoje wyniki i skup się na zrównoważonych zmianach w stylu życia, takich jak lepsza dieta, aktywność fizyczna i sen.
Czy planujesz zmienić swój styl życia, żeby spróbować osiągnąć setkę? Daj nam znać, co o tym myślisz, a potem podziel się tym artykułem, żebyśmy mogli poznać opinie innych!
CZYTAJ TAKŻE:
Zapobieganie udarowi: tego unikać po posiłkach i przed snem
4 typy ludzi, którzy nie powinni jeść ogórków
